Saturday, October 13, 2012

Lana Del Rey-Ride /Prologue translation/

Тэгэхэд миний амьдралд өвөл болж байсан-харин надтай учирсан эрчүүд цорын ганц “зун”-ууд минь байлаа. Шөнө бүр би тэдэнтэй цуг бүжиглэж, инээлдэж, уйлалдаж байгаагаар төсөөлөн нойрсдог байлаа. Ертөнцийг нээх төгсгөлгүй аялалд гурван жилийн турш явахад минь тэд л намайг хамгаалж байсан. Тэр үед л би жинхэнээсээ жаргалтай байсансан...
 
Би дуучин байлаа, гэхдээ тийм ч алдартай биш. Нэгэн цагт алдартай яруу найрагч болохыг мөрөөдөж байсан ч хэд хэдэн харамсалтай явдлын дараагаар энэ бүх мөрөөдлөө шөнийн тэнгэр дэх сая сая одод болон бутрахыг харсан. Гэсэн ч би мөрөөдөөд л, бас мөрөөдөөд л байсан. Ядуу боловч гялалзаад л байсан. Миний таньдаг байсан хүмүүс намайг юу хийгээд явааг, яаж амьдарч байгааг мэдээд надаас яагаад? гэж асуух болсон. Гэвч өөрсдийн гэсэн гэртэй хүнтэй би юу ярих билээ? Тэд бусад хүнээс аюулгүй байдлыг эрж хайхыг хэцүүг, толгой тавьсан газар болгоноо гэрээ гэж сэтгэхийн хэцүүг мэдэхгүй. Би үргэлж л онцгой охин байсан. Ээж минь намайг хэдэн сая сүнстэй гэж ярьдаг байж билээ. Миний сэтгэлд хойд зүг рүү зааж чиглүүлдэг луужин байгаагүй, тогтсон араншин байгаагүй, зүгээр л далай шиг давалгаатай өргөн уудам, яахаа мэддэггүй дотоод мөн чанар минь л байсан. Хэрэв би энэ бүхнийг төлөвлөөгүй гэж хэлвэл худлаа ярьсан болно. Учир нь би анхнаасаа л НӨГӨӨ эмэгтэй нь байхаар заяагдсан, би бол хэнд ч харъяалагддаггүй бас бүх хүнд харъяалагддаг, юу ч үгүй мөртлөө бүхнийг хүсдэг нэгэн байсан. Туулсан бүхэн минь гал байсан, намайг ярихаас ч аймаар зүйл рүү, толгойг минь самууруулах зүйл рүү түлхэн оруулах эрх чөлөөнд би шунаж байсан...

I was in the winter of my life — and the men I met along the road were my only summer. At night I fell asleep with visions of myself dancing and laughing and crying with them. Three years down the line of being on an endless world tour and my memories of them were the only things that sustained me, and my only real happy times… I was a singer, not a very popular one, who once had dreams of becoming a beautiful poet, but upon an unfortunate series of events, saw those dreams dashed and divided like a million stars in the night sky that I wished on over and over again — sparkling and broken. When the people I used to know found out what I’ve been doing, and how I’ve been living, they asked me why? But there’s no reason to talk to people who have home. The have no idea what it is to seek safety from other people, for home to be wherever you lie your head. I was always an unusual girl. My mother told me I have a million soul, no moral compass pointing to north, no fixed personality, just an inner indecisiveness that was this wide and it’s wavering, that was the ocean. And if I say I didn’t planned it to turn out this way I had been lying. Because I was born to be the OTHER woman, I belonged to no one who belonged to everyone, who had nothing, who wanted everything. It was a firе for every experience and I’m sextion for freedom that terrified me to the point that I couldn’t even talk about and pushed me to a nomadic point of madness that both dazzled and dizzied me

2 comments:

  1. Эхлэлийг нь үнэхээр нээх их сонирхдоггүй байжээ. Сайхан орчуулжээ.

    ReplyDelete
  2. гайхалтай орчуулжээ. Энэ дууны эхэн хэсгийг хав харанхуй өрөөнд ганцаараа үзээд, урлагийн бүтээл гэж энэ л байна даа гэж бодож билээ...

    МЭДРЭМЖ! :)

    ReplyDelete

Хэрэв та Google Account-гүй бол Anonymous эсвэл Name/URL гэсэн хувилбрыг сонгож бичээрэй. Зочилсонд баярлалаа.